Data, którą przyjęto za powstanie Związku Zawodowego Poligrafów to 1870 rok. W tym też roku odbył się po raz pierwszy strajk drukarzy w Galicji, który był pierwszym strajkiem drukarzy na ziemiach polskich.
Długą drogę przebyły organizacje drukarzy zanim przekształciły się w nowoczesne Związki Zawodowe, a następnie w Polsce niepodległej utworzyły w 1919 roku jedną organizację zawodową – Zjednoczenie Polskich Związków Drukarzy i Pokrewnych Zawodów z siedzibą w Warszawie, które w roku 1923 przyjęły nazwę Związek Zawodowy Drukarzy i Pokrewnych Zawodów w Polsce.
W 1926 roku Sekcja Składaczy Maszynowych (Sekcja Maszynistów) założyła kasę samopomocy ze specjalnego opodatkowania kolegów na rzecz bezrobocia maszynistów drukarskich. Sekcja wywalczyła 40 godz. tydzień pracy i podniesienie minimum płac składaczy maszynowych o 40%. Bezpłatna nauka zawodu była dla członków Związku.
Wraz z nadejściem wojny w 1939 r. Związek zawiesił swoją działalność. Aktywność poszczególnych działaczy nie ustała – przeszli do podziemnego ruchu oporu i tam działali wg swych sił i umiejętności. Pierwszy oddział Związku powstał w Lublinie 3 sierpnia 1944 roku, a 22 sierpnia zawarto pierwszy układ zbiorowy określający płace niezbędne w tamtym czasie dodatki aprowizacyjne. Oddziały Związku powstające w innych rejonach kraju odbudowywały poligrafię, uruchamiały zakłady pracy. Zajmowały się różnymi sprawami od ustalania warunków pracy i płacy po sprawy mieszkaniowe.
Zjazd w Gnieźnie 5, 6 października 1945 r. uchwalił, iż Związek będzie się nazywał: Związek Zawodowy Pracowników Przemysłu Poligraficznego. W skład weszły wszystkie oddziały Związkowe. Związek Zawodowy miał za zadanie również organizacje narad produkcyjnych i współuczestniczył w zarządzaniu zakładami pracy (to w okresie PZPR). Związek rozwijał działalność na polu kultury i oświaty.
W marcu 1957 roku Związek podjął decyzję o powstaniu samodzielnego Związku Zawodowego Pracowników Poligrafii. Powrócono do zagadnień socjalnych i sformułowano szereg postulatów natury ekonomicznej i organizacyjnej.
Działalność Związku w okresie stanu wojennego była zawieszona. 13.10.1983 r. zarejestrowano ponownie Związek pod nazwą Związek Zawodowy Pracowników Przemysłu Poligraficznego PRL. Od 1984 r. ZZPPP działa w ramach OPZZ.
Już w latach 70-tych nasz Związek nieoficjalnie współpracował ze związkowcami w Europie Zachodniej, a po przemianach w 1989 r. przystąpił do struktur związkowych na zachodzie. W 1990 r. stał się członkiem Międzynarodowej Federacji Graficznej (IGF) i Europejskiej Federacji Graficznej (EGF). Obecnie po połączeniu IGF i EGF jest to UNI i UNI-Europa z siedzibą w Brukseli. Jesteśmy członkami obydwu organizacji – UNI światowej i UNI-Europa – sekcja Graphical. Uczestniczymy w wielu szkoleniach, kongresach. Współpracujemy ze związkowcami z Niemiec, Austrii, Włoch i wielu innych krajów Unii. Obecnie borykamy się z wieloma trudnościami w zakładach pracy natury ekonomicznej i politycznej.
Na koniec pragniemy podkreślić, że piękna tradycja ruchu związkowego drukarzy może być „kopalnią” wartości i treści związkowych działań.
W 2011 roku świętowaliśmy 140-lecie naszego Związku.